Pajączki na nogach

Laserowe zamykanie naczynek to nowatorska metoda raczenia sobie z problemem teleangiektazji. Teleangiektazje na nogach (tzw. „pajączki”) są drobnymi, wewnątrzskórnymi rozszerzeniami splotu żylnego podbrodawkowatego, często symetrycznymi, występującymi pojedynczo lub w skupiskach. Zmiany drobne obserwuje się zwykle u kobiet, u których przybierają postać bladoróżowej siateczki. Większe, ciemnoniebieskie zmiany są wyczuwalne palpacyjnie i widoczne (prześwitują przez skórę). Teleangiektazje na nogach mogą być źródłem dolegliwości bólowych. W ich leczeniu wykorzystuje się m.in. lasery i impulsowe źródła światła (IPL).

Teleangiektazje na nogach - czym są i jak powstają?

Teleangiektazje na nogach są rozszerzeniami żyłek śródskórnych o średnicy do 1 milimetra. Żyły siateczkowate oznaczają rozszerzenia żył podskórnych o średnicy 1–4 milimetry (zazwyczaj nie można ich wyczuć palpacyjnie – dotykowo). Żylaki natomiast odnoszą się do żył podskórnych, które można wyczuć palpacyjnie, o średnicy > 4 milimetry.

Żylaki siatkowate (w tkance podskórnej) nierzadko zaopatrują sieci teleangiektazji. Występują zwykle w dołach podkolanowych i na powierzchni bocznych kończyn dolnych. Mogą leżeć u podstaw zaburzeń hemodynamicznych (nieprawidłowego krążenia krwi) i owrzodzeń.

Teleangiektazje na nogach mogą świadczyć o zaburzeniach w układzie żył głębokich, dlatego nie należy ich bagatelizować ani traktować wyłącznie jako defekt kosmetyczny. Na ich powstawanie wpływać może m.in. zjawisko cofania się krwi z niewydolnych żył, miejscowy wzrost ciśnienia żylnego i wrodzona niestabilność ścian drobnych naczyń skórnych, która implikuje ich skłonność do rozkurczu i wiotczenia.

Zobacz także: Żylaki na stopach – objawy, przyczyny, leczenie

Dlatego tak ważne jest, by po zauważeniu tych zmian wykonać badanie USG Doppler. To dzięki niemu lekarz może zdecydować czy pacjent kwalifikuje się do leczenia estetycznego, czy też wymaga leczenia wewnątrznaczyniowego i wykonania skleroterapii czy nawet laserowego usuwania żylaków w bardziej zaawansowanych przypadkach.

Zobacz także: Teleangiektazje – miejsce występowania, przyczyny i leczenie

O laserowym zamykaniu naczynek

Początek historii techniki laserowej sięga 1917 r. Właśnie wtedy Albert Einstein uzupełnił teorię kwantową o zjawisko wymuszonej emisji, według którego możliwe jest pobudzanie najmniejszych cząsteczek materii, atomów, do emisji światła.

Laserowa terapia zmian naczyniowych w wielu przypadkach jest już metodą leczenia z wyboru. Kluczowe znaczenie w terapii ma teoria selektywnej fototermolizy, a zwłaszcza związku między czasem trwania impulsu a rozchodzeniem się ciepła (rozległością uszkodzeń termicznych). Zjawisko selektywnej fototermolizy polega na wywołaniu urazu termicznego w ściśle określonej lokalizacji. Dzięki temu ryzyko ogrzania okolicznych tkanek zredukowano do minimum, zmniejszając tym samym ryzyko blizn i innych działań niepożądanych.

Precyzyjny dobór parametrów (długości fali, czasu trwania impulsu, gęstości energii) umożliwia zatem wybiórczą destrukcję konkretnego celu – wskazanego chromatoforu, bez uszkodzenia sąsiednich tkanek. Przypomnijmy krótko, że chromatofory to struktury odpowiedzialne za absorpcję (pochłanianie) fali świetlnej o określonej długości. W leczeniu zmian naczyniowych chromatoforem jest hemoglobina.

Energia świetlna jest pochłaniana przez hemoglobinę w erytrocytach (w świetle naczynia) i zamieniana w ciepło. Krew wewnątrz naczynia krzepnie w temperaturze pow. 70 st. C. Ciepło przenosi się na ściany naczynia, powodując jego koagulację i zamknięcie naczynia.

Lasery i impulsowe źródła światła w leczeniu „pajączków”

Do leczenia teleangiektazji na nogach (potocznie nazywanych popękanymi naczynkami) stosuje się m.in:

• laser argonowy,
• laser Nd:Yag o podwojonej częstotliwości (KTP),
• CVL miedziowy,
• CBL miedziowo-bromowy,
• laser pulsacyjny barwnikowy (PDL; Pulsed Dye Laser),
• aleksandrytowy,
• Nd:Yag 1064 nm,
• CO2,
• diodowy.

Istnieją również systemy, dzięki którym można operować jednocześnie dwoma długościami fal (np. Nd:Yag/ PDL). Poza tym wykorzystuje się impulsowe źródła światła (IPL).

Do najpopularniejszych laserów (stosowanych w terapii powierzchownych zmian naczyniowych) należy laser Nd:Yag, który emituje światło o długości fali 1064 nm (podczerwień). Zastosowanie kryształu zmienia częstotliwość fali, a długość uzyskanej wiązki wynosi 532 nm (zieleń). Jest to tzw. KTP. Nd:Yag zasilane są diodą lub lampą błyskową (ksenonową). Lasery KTP emitują wiązkę w sposób ciągły albo umożliwiają emisję ultrakrótkich impulsów (Q-Switched) z wysoką częstotliwością, odbieraną w postaci fali ciągłej.

Wśród systemów z dwoma laserami o uzupełniających się długościach fali wymienić należy Nd:Yag/Er:Yag. Nd:Yag umożliwia jednorodną penetrację w głębokich zabiegach termicznych, a Er:Yag zapewnia wysoką absorpcję w ablacyjnym i nieablacyjnym leczeniu powierzchniowym.

Zamykanie naczynek na nogach (przed i po)

Zamykanie naczynek na nogach – kiedy i za ile?

Ile kosztuje laserowe zamykanie naczynek na nogach? Cena zależy od wielu czynników (m.in. od rodzaju i rozległości zmian). Przed zabiegiem konieczna jest konsultacja lekarska. W niektórych przypadkach podczas pierwszej wizyty wykonywane jest badanie USG Doppler (300—350 zł). We wrocławskiej i warszawskiej placówce ceny usuwania naczynek laserem z ud rozpoczynają się od 300 zł. Podobnie kształtuje się cennik dla laserowego usuwania naczynek z łydek. W przypadku metody CLaCS koszt jednej sesji wynosi ok. 1200 zł.

Kiedy najlepiej robić zabiegi? Pamiętajmy, że zabiegów laserowych nie przeprowadza się na skórze opalonej, dlatego 2 miesiące wcześniej należy unikać opalania (ekspozycji na światło słoneczne i lampy w solarium).

Zamykanie naczynek na nogach Wrocław

• dr n. med. Wojciech Rybak
• dr n. med. Diana Kupczyńska
• dr n. med. Maciej Antkiewicz
• lek. med. Tomasz Siewniak

Zamykanie naczynek na nogach Warszawa

• dr n. med. Michał Kowalczewski
• lek. med. Emil Michalski
• lek. med. Mariusz Kozak

Pacjentów zainteresowanych konsultacją zapraszamy do kontaktu.

Artykuł opracował dr Maciej Antkiewicz.

Zachęcamy do zapoznania się również z innymi materiałami na temat leczenia niewydolności żylnej i zmian estetycznych:

• Skleroterapia żylaków – na czym polega, jak działa i jakie przynosi efekty?
• Jak wygląda badanie USG Doppler
• Żylaki nóg – objawy, przyczyny, leczenie
• Zakrzepica żylna– objawy, badania, leczenie
• Skleroterapia piankowa i płynowa – na czym polega i ile kosztuje
• Laserowe leczenie żylaków – jak wygląda?
• Obrzęki nóg – dlaczego nogi puchną?
• Pękające naczynka na nogach – najczęstsze pytania
• Hybrydowe leczenie żylaków
• Ból żylaków kończyn dolnych – jak bolą żylaki?

Źródła:

Kielar M. Metody leczenia teleangiektazji. Chirurgia po Dyplomie. 2013; 8 (2): 25–31.

Zubilewicz T., Terlecki K., Terlecki P. Minimalnie inwazyjne metody leczenia żylaków kończyn dolnych. Kardiologia po Dyplomie 2014; 13 (9): 47–51.

Andziak P. Chirurgia naczyniowa. Medycyna po Dyplomie. 2012; 12: 63–70.

Noszczyk W. (red.). Chirurgia tętnic i żył obwodowych. Tom 1. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.

Narbutt J., Bowszyc-Dmochowska M., Kapińska-Mrowiecka M. et al. Przewlekła niewydolność żylna – epidemiologia, klasyfikacja i obraz kliniczny. Rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Część I. Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny. 2018; 105 (4): 473–485.

Narbutt J., Bowszyc-Dmochowska M., Kapińska-Mrowiecka M. et al. Przewlekła niewydolność żylna – patogeneza, diagnostyka i leczenie farmakologiczne. Rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Część II. Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny. 2018; 105 (4): 486–497. 

Woźniak W., Kielar M. Teleangiektazje skórne – współczesne metody leczenia. Aesthetica. 2018; 30: 70-77.

Przybylska-Kuć S., Kuć K., Dec M. et al. Przewlekła niewydolność żylna w praktyce lekarza rodzinnego. Family Medicine & Praimary Care Review 2013; 15, 3: 377–378.

Janczak D. Żylaki. Chirurgia po Dyplomie. 2017; 02 (4): 39–41.  

Marona H., Kornobis A. Patofizjologia rozwoju żylaków oraz wybrane metody ich leczenia – aktualny stan wiedzy. Postępy Farmakoterapii. 2009; 65 (2): 88–92.

Barańska-Rybak W., Arłukowicz E. Zmiany skórne w przebiegu niewydolności żylnej. Dermatologia po Dyplomie. 2014; 4 (5): 38–43.

Hawro P., Szczygieł Ł. Metody leczenia żylaków kończyn dolnych w 2017 roku. Aesthetica. 2018; 25: 48-56.

Wytyczne postępowania klinicznego Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Naczyniowej. European journal of vascular and endovascular surgery. 2015; 49: 678–773.

Neubauer-Geryk J., Bieniaszewski L. Przewlekła choroba żylna — patofizjologia, obraz kliniczny i leczenie. Choroby Serca i Naczyń. 2009; 6 (3): 135–141.

Zubilewicz R., Jaroszyński A. Przewlekła choroba żylna. Forum Medycyny Rodzinnej. 2015; 5 (9): 400–404.