Zmniejszenie otoczek sutkowych

Plastyka redukcyjna otoczek sutkowych jest zabiegiem chirurgicznym przeprowadzanym zwykle ze wskazań estetycznych; polega na wycięciu nadmiaru tkanki otoczki i nadaniu jej odpowiedniej wielkości i kształtu.

Na czym polega zabieg zmniejszenia otoczek sutkowych?

Sutek zbudowany jest z trzech głównych struktur: skóry, tkanki podskórnej i miąższu gruczołowego. Elementami zmodyfikowanej skóry są brodawka i otoczka sutkowa z licznymi gruczołami potowymi i łojowym w jej obrębie. Kompleks brodawka-otoczka jest unerwiony przez przednio-boczną gałąź czwartego nerwu międzyżebrowego.

Zespół brodawka-otoczka sutkowa (nipple-areola complex, NAC) stanowi główny punkt orientacyjny piersi, jego ciemniejsze zabarwienie to wynik nagromadzenia melaniny w naskórku. Przeciętna średnica otoczki wynosi średnio 4,2-4,5 cm.

Przerost otoczki sutkowej może mieć charakter wrodzony, ale najczęściej powiększoną otoczkę obserwuje się po okresie ciąży i laktacji; problem (w mniejszym lub większym stopniu) może utrzymywać się przez całe życie. Przerost otoczek sutkowych może współwystępować z przerostem brodawek sutkowych, przerostem lub opadaniem piersi.

Innym, często obserwowanym zjawiskiem jest asymetria otoczek sutkowych – średnica jednej otoczki jest wyraźnie większa od drugiej (u tego samego pacjenta).

Zmniejszenie otoczek sutkowych to zabieg najczęściej wykonywany w znieczuleniu miejscowym, z zachowaniem (nieuszkodzonych) przewodów mlecznych (co umożliwia karmienie piersią w przyszłości) i trwa ok. 1-2 godzin. Blizny pooperacyjne zwykle są niewielkie i dobrze ukryte.

Zabieg redukcji otoczek sutkowych często łączony jest z innymi procedurami, np. z plastyką brodawek sutkowych, liftingiem piersi (mastopeksja), redukcją piersi (mammoplastyka) lub powiększeniem piersi.

Wskazania do zabiegu

Zasadniczo otoczka (areola) i brodawka sutkowa mogą mieć różne rozmiary, kolor i kształt.

Wzorcowa średnica otoczki wynosi 4 cm. Jednak anatomia otoczki sutkowej wykazuje dużą osobniczą zmienność pod względem rozmiaru, tekstury i barwy. Co więcej, nierzadko u tego samego pacjenta obserwuje się istotną różnicę między średnicami otoczek sutkowych.

Przerost otoczek sutkowych może stanowić problem estetyczny i stać się źródłem kompleksów. Najczęściej do deformacji dochodzi podczas długotrwałego karmienia piersią, zmian hormonalnych, zmiany masy ciała. Jednak w znacznym stopniu wielkość otoczki sutkowej (podobnie jak brodawki sutkowej) jest uwarunkowana genetycznie.

Kompleks sutkowo-areolarny istotnie wpływa na estetykę piersi. Otoczki o zbyt dużej średnicy, rozciągnięte, niesymetryczne niekorzystnie wpływają na wygląd i proporcje piersi.

Chirurgiczna korekcja otoczek sutkowych wykonywana jest z reguły ze wskazań estetycznych.

Jak przygotować się do zabiegu?

Plastyka redukcyjna otoczek sutkowych poprzedzona jest konsultacją przedzabiegową, obejmującą szczegółowy wywiad lekarski i badanie fizykalne (wykluczenie ewentualnych przeciwwskazań). Chirurg planuje zakres zabiegu, omawia przebieg operacji, rekonwalescencji i zleca pakiet badań, które należy wykonać przed zabiegiem (zwykle badania laboratoryjne krwi, czasem także USG lub mammografię piersi, EKG).

Przed zabiegiem wykonywane są pomiary i dokumentacja fotograficzna.

Wyniki badań dotyczących objętości i wielkości oraz estetycznych proporcji kobiecych piersi, brodawek i otoczek sutkowych wskazują, że stosunek wielkości otoczki do wielkości piersi oraz brodawki do otoczki sutkowej wynosi odpowiednio 1:3,4 i 1:3. Zdaniem autorów, wyniki mogą być przydatne podczas planowania operacji z zakresu chirurgii plastycznej piersi i ułatwiać uzyskanie optymalnych efektów estetycznych.

Przebieg zabiegu

Operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym (podawany jest środek znieczulający z dodatkiem epinefryny), rzadziej w znieczulaniu ogólnym, chyba że operacja ta jest elementem innych, bardziej rozległych zabiegów. Przed zabiegiem chirurg na skórze otoczek sutkowych zaznacza miejsca cięć.

Opracowano wiele technik plastyki redukcyjnej otoczek sutkowych – wybór techniki chirurgicznej podyktowany jest głównie względami estetycznymi (wielkość, kształt otoczki), doświadczeniem i preferencjami chirurga.

W uproszczeniu, zabieg polega na wycięciu nadmiaru tkanki z obwodu otoczki i odpowiednim zszyciu ubytku. W niektórych przypadkach zakłada się szew w tkance podskórnej, który zapobiega rozciąganiu otoczek po zagojeniu rany.

Do zamknięcia rany można stosować szwy wchłaniane lub niewchłanialne.

Asymetria otoczek sutkowych zdarza się u pacjentek, które planują zabieg powiększenia piersi. W takich przypadkach możliwe jest przeprowadzenie jednoczesnej korekcji z blizną dobrze ukrytą u podstawy brodawki sutkowej, jednak metoda ta ze względu na trudniejszy dostęp operacyjny, oraz ryzyko uszkodzenia gruczołu piersiowego nie jest rutynowo stosowana. Elastyczność skóry otoczki umożliwia wszczepienie implantu przez to samo cięcie oraz wypreparowanie podmięśniowej lub podgruczołowej kieszeni implantu. Technika może wiązać się ze zmianami czucia w okolicy brodawki sutkowej.

Redukcję otoczki sutkowej uzyskuje się poprzez wycięcie obszaru skóry otoczki w kształcie pączka (zbliżonym do torusa), którego wewnętrzna średnica przylega do podstawy brodawki.

Jeśli wykonuje się jednostronną redukcję otoczki sutkowej, odległość między zewnętrznym brzegiem usuniętej skóry a granicą otoczki powinna być równa odległości między podstawą brodawki sutkowej a granicą otoczki po stronie przeciwnej.

Po uzyskaniu hemostazy zakłada się szwy.

Po zabiegu na ranę zakładany jest opatrunek.

W przypadku pacjentek o dużych średnicach otoczek sutkowych i piersiach, które wymagają tylko niedużej redukcji lub podniesienia można rozważyć inne techniki chirurgiczne, np. resekcję obwodowej, dystalnej części otoczki sutkowej.

Efekt procedury

Celem plastyki redukcyjnej otoczki sutkowej jest zmniejszenie rozmiaru otoczki, uzyskanie preferowanego stosunku wielkości otoczki do brodawki sutkowej, nadanie jej estetycznego kształtu i wyglądu, przy minimalnych bliznach. Wraz z udoskonalaniem technik chirurgicznych coraz większą wagę przykłada się nie tylko do estetycznego aspektu zabiegu, lecz również do zachowania czucia w otoczce i zdolności do laktacji.

Kilka dni po zabiegu mogą utrzymać się dolegliwości bólowe (łagodzą je środki przeciwbólowe zalecone przez lekarza). Może wystąpić tkliwość, zaczerwienienie i obrzęk otoczek sutkowych.

Opatrunki są zdejmowane po 3-5 dniach, może być wskazane stosowanie maści z antybiotykiem.

Po ok. 7-10 dniach po zabiegu zdejmowane są szwy.

Powikłania po plastyce redukcyjnej otoczek sutkowych (takie jak: krwiak, zakażenie, bliznowce, miejscowe zaburzenia czucia, zaburzenia pigmentacji, problemy z laktacją) są stosunkowo rzadkie.

Efekt zabiegu najczęściej jest trwały. Jednak na kształt i wielkość otoczek sutkowych w przyszłości wpłynąć mogą m.in.:

• kolejne ciąże
• karmienie piersią
• znaczny przyrost lub spadek masy ciała
• operacje gruczołów piersiowych.

Przeciwwskazania

Wśród przeciwwskazań do plastyki redukcyjnej otoczek sutkowych wymienia się:

• zmiany mastopatyczne
• zaburzenia krzepliwości krwi
• ciążę
• aktywne infekcje
• nieustabilizowane choroby przewlekłe.

Zabieg wykonuje się u pacjentek w wieku dorosłym.

Lekarze wykonujący zabieg i cena

Cena zmniejszenia otoczek sutkowych zaczyna się od 5000 złotych. Ostateczny koszt specjalista podaje podczas bezpośredniej konsultacji z pacjentem.

Zmniejszenie otoczek sutkowych Wrocław

Zabieg przeprowadzamy we Wrocławiu, a lekarzem zajmującym się wykonywaniem plastyki wciągniętych brodawek jest dr n. med. Wojciech Rybak.

Osoby zainteresowane konsultacją z lekarzem zachęcamy do kontaktu.

W przypadku dodatkowych pytań służymy pomocą.

Zachęcamy do zapoznania się również z następującymi materiałami:

• Powiększanie biustu – przegląd metod i możliwe do osiągnięcia efekty
• Chirurgia plastyczna – najpopularniejsze zabiegi
• Jak dobrać implanty piersi
• Powiększanie biustu implantami
• Implanty anatomiczne – efekty, rozmiary i zdjęcia
• Ból po operacji powiększania biustu

Źródła:

Kruit AS, van Doesburg MHM, Ruhé PQ, et al. Mammaplasty in patients with large areola: Reducing the nipple-areola complex using intra-areolar incisions. J Plast Reconstr Aesthet Surg. 2018;71(2):267-269.

Nimboriboonporn A, Chuthapisith S. Nipple-areola complex reconstruction. Gland Surg. 2014;3(1):35-42.

Baxter RA. Nipple or areolar reduction with simultaneous breast augmentation. Plast Reconstr Surg. 2003;112(7):1918-21; discussion 1922.

Sanuki J, Fukuma E, Uchida Y. Morphologic study of nipple-areola complex in 600 breasts. Aesthetic Plast Surg 2009;33:295-7.

Purohit S. Reduction mammoplasty. Indian J Plast Surg. 2008;41(Suppl):S64-S79.

Hauben DJ, Adler N, Silfen R, et al. Breast-areola-nipple proportion. Ann Plast Surg. 2003;50(5):510-3

Jundziłł A, Witmanowski H. Chirurgia plastyczna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2019.

Lai YL, Weng CJ, Noordhoff MS. Areolar reduction with inner doughnut incision. Plast Reconstr Surg. 1998;101(6):1695-9.

Basile FV, Chang YC. The triple-flap nipple-reduction technique. Ann Plast Surg. 2007;59(3):260–262.

Fanous N, Tawile C, Fanous A. Nipple reduction–an adjunct to augmentation mammaplasty. Can J Plast Surg. 2009 Fall;17(3):81–88.

Farhadi J, Maksvytyte GK, Schaefer DJ, et al. Reconstruction of the nipple-areola complex: an update. J Plast Reconstr Aesthet Surg 2006;59:40-53

Shiffman MA. Breast Augmentation: Principles and Practice. Berlin: Springer Science & Business Media; 2008.

Trøstrup H, Saltvig I, Matzen SH. Current surgical techniques for nipple reduction: A literature review. JPRAS Open. 2019;21:48-55.

Moliver C, Kargel J, Sullivan M. Treatment of nipple hypertrophy by a simplified reduction technique. Aesthet Surg J. 2013;33(1):77–83.