Zabiegi wyszczuplające i modelujące sylwetkę

Obecność „skórki pomarańczowej” lub lokalnych depozytów tkanki tłuszczowej wywiera negatywny wpływ na kształt i kontury ciała. Problemy tego rodzaju są skomplikowane i mogą być oporne na tradycyjne metody leczenia, jak zmiana diety i ćwiczenia fizyczne. Tkanka tłuszczowa wchodzi w złożone interakcje z układem wewnątrzwydzielniczym i układem krążenia, a jej warstwy podskórne są ściśle sprzężone ze zmianami skóry typowymi dla cellulitu. Istnieje także zależność między lipodystrofią typu kobiecego a płcią, wynikająca z różnic w anatomii i rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej. Stale rosnące zainteresowanie skutecznymi, minimalnie inwazyjnymi metodami wyszczuplania i modelowania sylwetki implikuje nieustanny rozwój technologii i technik zabiegowych. Siłę napędową stanowi poszukiwanie i opracowywanie opcji terapeutycznych umożliwiających redukcję ognisk tkanki tłuszczowej, zwiotczenia skóry i cellulitu, dążących do wysmuklenia i wygładzenia konturów ciała bez interwencji chirurgicznych.

Zabiegi redukujące tkankę tłuszczową: na czym polegają i jakie są wskazania do zabiegów?

Podskórną tkankę tłuszczową tworzą dwie warstwy oddzielone powięzią. Warstwa siateczkowata (ulokowana bliżej skóry właściwej) zbudowana jest przede wszystkim z globul adipocytów (w układzie pionowym) i licznych, delikatnych naczyń krwionośnych. Głębsze warstwy tkanki tłuszczowej, złożone głównie z mniejszych komórek tłuszczowych (w ułożeniu poziomym) i dużych naczyń krwionośnych, mogą magazynować większe zapasy energii. Dlatego gro zabiegów mających na celu zmniejszenie tkanki tłuszczowej wykorzystuje energię transmitowaną również do jej warstw głębszych.

Nieinwazyjne techniki redukcji niepożądanych ognisk podskórnej tkanki tłuszczowej stają się coraz bardziej popularne. Co prawda, liposukcja jest znacznie skuteczniejszą metodą usuwania nadmiaru tkanki podskórnej, jednak wiąże się z okresem rekonwalescencji i – jak każda interwencja – niesie ze sobą ryzyko powikłań. Trudno się dziwić, że liczba wykonywanych zabiegów małoinwazyjnych stale rośnie. Wskazanie do ich zastosowania stanowią nieduże depozyty tkanki tłuszczowej, których nie można usunąć dietą i ćwiczeniami fizycznymi. Do metod tego rodzaju kwalifikuje się pacjentów w dobrym ogólnym stanie zdrowia, bez istotnych schorzeń w wywiadzie, gotowych zaakceptować ograniczenia terapii. Dlatego konieczna jest przedzabiegowa konsultacja z kosmetologiem.

Nie można zapominać, że wyniki nieinwazyjnych technik redukcji tkanki tłuszczowej oraz ich trwałość zależą od wielu czynników, m.in. od liczby sesji niezbędnych do uzyskania efektu, stopnia zaawansowania problemu i jego lokalizacji, a przede wszystkim od przestrzegania zaleceń okołozabiegowych oraz prowadzenia prozdrowotnego trybu życia. Zabiegi należy traktować jako uzupełnienie prawidłowego modelu żywienia i regularnej aktywności fizycznej.

Modelowanie sylwetki za pomocą ultradźwięków – UltraShape

UltraShape jest pierwszą i jedyną technologią do nieinwazyjnego modelowania sylwetki, wykorzystującą zogniskowane fale ultradźwiękowe, zatwierdzoną przez FDA (Food and Drug Administration) – amerykańską Agencję Żywności i Leków). Jej skuteczność i bezpieczeństwo potwierdzono wynikami badań klinicznych.

Impulsy energii ultradźwiękowej powodują mechaniczne (nietermiczne) i selektywne uszkodzenie komórek tłuszczowych w zdefiniowanym ognisku. Celują dokładnie w podskórną tkankę tłuszczową, nie uszkadzając skóry, naczyń krwionośnych, nerwów i tkanki łącznej.

Wskazanie do zabiegu stanowią miejscowe nagromadzenia tkanki tłuszczowej, która nie reaguje na dietę i ćwiczenia fizyczne. Należy podkreślić, że nie jest to metoda leczenia otyłości lub redukcji cellulitu. Dobrymi kandydatami do zabiegów są pacjenci ze stabilną wagą i indeksem masy ciała (BMI) poniżej 30, w wieku 20-65 lat. Grubość leczonej tkanki tłuszczowej powinna wynosić przynajmniej 1,5–2 cm. Do najczęstszych obszarów zabiegowych należą brzuch, talia i uda.

Wśród przeciwwskazań do zabiegów UltraShape wymienia się:

• duże wahania masy ciała;
• aktywne choroby wątroby i nerek;
• choroby zakrzepowo-zatorowe;
• stany nowotworowe;
• niedoczynność tarczycy;
• cukrzycę;
• protezy i metalowe implanty;
• przyjmowanie leków sterydowych, kwasu acetylosalicylowego i innych leków przeciwzapalnych 2 tygodnie przed zabiegiem;
• ciążę.

Efektem mechanicznego działania ultradźwięków jest zmiana przepuszczalności i rozerwanie błony komórkowej adipocytów (komórek tłuszczowych) oraz uwolnienie zawartości komórki do przestrzeni międzykomórkowej. Trójglicerydy trafiają do układu limfatycznego i krwiobiegu, a następnie do wątroby. Uwolnione lipidy i resztki zniszczonych komórek są odprowadzane z organizmu przez te same szlaki fizjologiczne i metaboliczne, które odpowiadają za usuwanie tłuszczu w czasie odchudzania.

Zjawisko kawitacji i rozpad komórek tłuszczowych zachodzą w ściśle określonych warunkach – tylko fala ultradźwiękowa o precyzyjnie dobranych parametrach może je wywołać. Jej efekty zależą m.in. od wskaźnika mechanicznego (mechanical index; MI), którego wartość warunkuje ruch tkanki (płynięcie), kawitację i zapadanie się pęcherzyków gazu. Poza tym konieczna jest selektywność: zjawisko kawitacji może zachodzić jedynie w adipocytach; struktury sąsiednie powinny pozostać nienaruszone. W tym celu wykorzystuje się falę zogniskowaną na właściwej głębokości o odpowiednio dużej gęstości mocy (w obszarze kawitacji) i odpowiednio niskiej gęstości mocy w pobliskich tkankach. Nie wszystkie urządzenia ultradźwiękowe dysponują wystarczającymi parametrami do wywołania bezpiecznej kawitacji w adipocytach.

System UltraShape wykorzystuje promieniowanie pulsacyjne o parametrach zaprojektowanych w celu uzyskania nietermicznych efektów w tkance tłuszczowej. Jego wyposażenie pozwala ogniskować fale na 3 różnych głębokościach (maksymalna: 15 mm) o odpowiednio wysokiej gęstości mocy i właściwym wskaźniku mechanicznym. Urządzenie umożliwia wybiórcze niszczenie komórek tłuszczowych. Wyniki kontrolowanych badań klinicznych wykazały, że uwolnione trójglicerydy nie gromadzą się we krwi lub wątrobie w stopniu istotnym klinicznie.

System UltraShape dostarcza energię:

• zogniskowaną: kontrolowaną i skupioną na podskórnej tkance tłuszczowej;
• pulsacyjną: impulsy odpowiadają za mechaniczny efekt nietermiczny; energia jest celowana w tkanki najbardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne, w sposób całkowicie bezpieczny, z zaoszczędzeniem struktur sąsiednich.

Urządzenie dysponuje dwoma głowicami zabiegowymi:

• jednoogniskową (działanie na tkankę tłuszczową położoną 15 mm pod skórą);
• trzyogniskową (do zabiegów na trzech głębokościach: 7, 10 i 15 mm).

Wyposażenie aparatu umożliwia również konturowanie mniejszych obszarów ciała, jak uda zewnętrzne, górna lub dolna część brzucha.

System śledzenia 3D precyzyjnie kontroluje położenie głowicy. Dzięki temu energia jest dostarczana równomiernie do wszystkich punktów w obszarze zabiegowym (bez ryzyka powtórzeń), zapewniając jednolite efekty i gładki kontur ciała, bez nieprawidłowości.

Zabiegi UltraShape są bezbolesne, nie wywołują stanu zapalnego i nie wymagają rekonwalescencji. Podczas jednej sesji zabiegowej opracowuje się maksymalnie 3 różne obszary estetyczne. Zabiegi można powtarzać co około 4 tygodnie w celu spotęgowania efektów. Pierwsze efekty obserwuje się po 2–4 tygodniach.

Zogniskowana energia ultradźwiękowa o odpowiednich parametrach pozwala uzyskać precyzyjne, zauważalne i długotrwałe rezultaty. Jednak efekt estetyczny zależy w dużym stopniu od przestrzegania zaleceń okołozabiegowych, a na wyniki odległe wpływa tryb życia – zdrowa dieta i regularna aktywność fizyczna.

Modelowanie sylwetki za pomocą fali radiowej – Maximus TriLipo

System Maximus TriLipo do modelowania i wyszczuplania sylwetki wykorzystuje radiofrekwencję: trójpolarną falę radiową (TriLipo RF) oraz technologię TriLipo DMA – dynamiczną aktywację mięśni.

W tkance, dzięki fali radiowej, powstaje pole elektromagnetyczne, które wprawia cząsteczki w drgania (oscylacja). W efekcie dochodzi do wytwarzania i kumulowania ciepła. Promieniowanie RF wchłaniane jest przez tkankę tłuszczową, która – pod wpływem temperatury – ulga redukcji. Ogrzanie włókien kolagenu powoduje ich skurcz; dochodzi do stymulacji fibroblastów, co wpływa na poprawę napięcia i elastyczności skóry.

Maximus TriLipo powoduje równomierne, kontrolowane ogrzanie skóry właściwej i tkanki podskórnej. Wskazanie do zabiegów stanowią miejscowe nieduże depozyty tkanki tłuszczowej oporne na dietę i ćwiczenia fizyczne, a także utrata jędrności skóry i cellulit.

Wśród przeciwwskazań wymienia się:

• ciążę, karmienie piersią,
• rozrusznik serca i metalowe implanty,
• choroby nowotworowe,
• ostre stany zapalne,
• zaburzenia ukrwienia obwodowego,
• zaburzenia czucia,
• zaćmę.

Radiofrekwencja w zabiegach kosmetycznych

Radiofrekwencja (RF) należy do stosunkowo nowych technik, które początkowo wykorzystywano do redukcji zmarszczek i wiotkości skóry. Z czasem dostrzeżono potencjał metody w modelowaniu konturów ciała i redukcji cellulitu.

Radiofrekwencja polega na zastosowaniu fal elektromagnetycznych o częstotliwości radiowej. Ciepło endogenne, powstałe podczas zabiegów, powoduje efekt tzw. termolizy, wzmocnienia włókien kolagenowych, a także przyśpieszenia naturalnych procesów metabolizmu i lipolizy.

Między poszczególnymi tkankami istnieją różnice dotyczące zawartości wody i impedancji (oporu elektrycznego). Wiele tkanek (np. mięśnie, skóra, tkanka łączna) wykazuje wysoką zawartość wody – wyższą niż tkanka tłuszczowa. A woda (z elektrolitami) ma szczególne znaczenie w przewodzeniu prądu. Impedancja zależy od wartości napięcia i natężenia prądu.

Tkanka tłuszczowa ma wysoką impedancję, skóra – niską. Urządzenia radiofrekwencyjne często skupiają energię termiczną na tkance, która ma wysoką impedancję, powodując apoptozę adipocytów w podskórnej tkance tłuszczowej, bez niszczenia struktur sąsiednich. W wyniku ich działania dochodzi także do remodelingu i neokolagenozy (tworzenia nowego kolagenu) oraz poprawy napięcia skóry.

W zabiegach kosmetycznych wykorzystywane są urządzenia:

• monopolarne (jednobiegunowe): dysponujące jednym biegunem w obwodzie prądu i dwoma głowicami (pasywną i stymulującą – czynną, która podgrzewa tkanki).
• bipolarne (dwubiegunowe) – wyposażone w dwie czynne elektrody na jednej głowicy (bez elektrody biernej). Stymulacja cieplna ma miejsce nie tylko po elektrodą, ale też między tkankami.
• tripolarne/multipolarne (czyli trzybiegunowe, wielobiegunowe) stanowią modyfikację głowic bipolarnych; na jednej głowicy znajduje się więcej elektrod, co zwiększa skuteczność zabiegów i umożliwia wpływ na warstwy tkanek leżących głębiej.

Efekty zabiegów z wykorzystaniem promieniowania RF zależą od wybranych parametrów, należą do nich:

• wyszczuplenie sylwetki,
• poprawa napięcia i elastyczności skóry,
• redukcja cellulitu.

Technologia Maximus TriLipo

Technologia TriLipo RF powoduje kontrolowany wzrost temperatury skóry właściwej i podskórnej tkanki tłuszczowej. W efekcie dochodzi do uwolnienia płynnego tłuszczu z adipocytów oraz pobudzenia fizjologicznych procesów metabolizmu tłuszczu. TriLipo DMA oddziałuje na tkankę tłuszczową od zewnątrz i od wewnątrz – emitowana energia uciska tkankę tłuszczową od góry, jednocześnie wprawiając w drgania (skurcze) mięśnie, które od dołu wypierają tłuszcz ku wyższym warstwom. Dwustronny ucisk tkanki podskórnej indukuje drenaż tłuszczu.

Ogrzewanie kolagenu wpływa na strukturę potrójnej helisy w cząsteczce białka – wiązania między polipeptydami ulegają zerwaniu. Pod wpływem temperatury dochodzi do zburzenia struktury helisy (denaturacja); konsekwencją jest stymulacja fibroblastów, a więc inicjowane są procesy odbudowy, produkcji kolagenu, elastyny i innych składników macierzy zewnątrzkomórkowej.

Połączenie energii TriLipo RF i TriLipo DMA poprawia przepływ krwi i limfy oraz reguluje procesy detoksykacyjne. Zabiegi Maximus TriLipo niwelują nieregularności konturu ciała, związane z miejscowym nagromadzeniem tkanki tłuszczowej. Zwiększają również stopień napięcia i ujędrnienia skóry, dlatego pozytywne efekty uzyskuje się także w przypadku takich problemów jak zwiotczenie skóry i cellulit. Podczas zabiegu Maximus TriLipo stymulowana jest nie tylko tkanka tłuszczowa, ale też tkanka mięśniowa i skóra właściwa. Dowiedziono, że metoda jest skuteczna i wykazuje dobry profil bezpieczeństwa.

Zadowalające wyniki zazwyczaj można uzyskać po serii 6-8 zabiegów (30–45-minutowych), wykonywanych co tydzień.

Kriolipoliza

Podczas klasycznej lipolizy trójglicerydy są hydrolizowane do glicerolu i wolnych kwasów tłuszczowych (FFA). Uwolnione FFA trafiają do krwi i są reestryfikowane przez adipocyty lub przechodzą do innych tkanek. Procesy te są regulowane przede wszystkim przez współczulny układ nerwowy.

Wyniki badań wskazują, że zimno stymuluje wydzielanie epinefryny (adrenaliny), która bezpośrednio pobudza receptory β-adrenergiczne. W ten sposób zapoczątkowana zostaje kaskada procesów, w wyniku których dochodzi do hamowania enzymu fosfodiesterazy III i zwiększania stężenia cyklicznego monofosforanu adenozyny (cAMP) – skutkiem jest zwiększenie lipolizy. Wykazano, że niska temperatura (jako bodziec in vitro) prowadzi do istotnego zmniejszenia średnicy komórek tłuszczowych i zawartości trójglicerydów.

Jednak ekspozycja na niskie temperatury nie tylko indukuje procesy klasycznej lipolizy – jej działanie niszczy także adipocyty (tzw. kriolipoliza). Zimno inicjuje procesy, które uszkadzają komórki tłuszczowe i prowadzą do ich apoptozy (rodzaj zaprogramowanego komórkowego samobójstwa). Następnie fragmenty apoptotycznych komórek są fagocytowane (wchłaniane) przez makrofagi lub inne komórki i usuwane z organizmu. W konsekwencji podskórna warstwa tłuszczu ulega zmniejszeniu.

Kiedy apoptotyczne komórki tłuszczowe są trawione przez makrofagi, obserwuje się stopniowe zmniejszanie objętości podskórnej tkanki tłuszczowej (przez 2-3 miesiące).

Kriolipoliza opiera się na założeniu, że bogate w tłuszcze komórki tłuszczowe są znacznie bardziej wrażliwe na działanie zimna niż otaczające je komórki o dużej zawartości wody (co umożliwia wywołanie selektywnej apoptozy w tkance tłuszczowej).

Wskazanie do zabiegów stanowi lokalnie nagromadzona tkanka tłuszczowa. Kriolipoliza została zatwierdzona przez FDA jako metoda redukcji tkanki tłuszczowej brzucha, ud, podbródka, ramion, pleców i pośladków.

Do zabiegów można kwalifikować pacjentów z każdym rodzajem skóry.

Przeciwwskazanie stanowią jednak:

• choroby indukowane zimnem (jak krioglobulinemia, pokrzywka z zimna),
• ciąża i karmienie piersią,
• zaawansowana niewydolność żylna,
• rozrusznik serca,
• atopowe zapalenie skóry,
• choroby wątroby.

Urządzenia do kriolipolizy często stosują mechanizm ssania i łagodne podciśnienie w celu zassania tkanki między dwa panele chłodzące na czas zabiegu. Właściwy dobór parametrów pozwala uzyskać optymalne wyniki zabiegu. Najlepsze efekty estetyczne uzyskuje się u pacjentów z niedużym nadmiarem tkanki tłuszczowej.

Bezpieczeństwo kriolipolizy potwierdzono w badaniach klinicznych.

Zabiegi antycellulitowe: na czym polegają i jakie są wskazania i przeciwwskazania do zabiegów

Określenie „cellulit”, czyli lipodystrofia typu kobiecego, odnosi się do obrzękowo-włókniejącego zwyrodnienia tkanki łącznej.

W adipocytach nieustannie zachodzą lipoliza i lipogeneza (synteza tłuszczu), czyli reakcje metaboliczne. Gdy lipoliza zaczyna przeważać nad lipogenezą, dochodzi do rozkładu tłuszczu zmagazynowanego (trójglicerydów) do kwasów tłuszczowych i glicerolu, które są transportowane poza komórkę i uwalniane do krwiobiegu. Za regulację tych procesów odpowiadają głównie dwa pokrewne hormony: adrenalina i neoadrenalina (katecholaminy). Adrenalina wpływa na komórki tłuszczowe za pośrednictwem receptorów adrenergicznych α i β oraz receptory NPY (neuropeptydy Y). Lipogenezie sprzyja aktywacja receptorów adrenergicznych typu α i NPY. Typ β natomiast przekazuje sygnał indukujący lipolizę.

Jeśli receptory α są liczne i aktywne, stwarzają korzystne warunki do lipogenezy i sprzyjają lokalnemu magazynowaniu tkanki tłuszczowej. Estrogeny zaś, czyli tzw. hormony kobiece, predysponują do gromadzenia tłuszczu w okolicy miednicy, na biodrach i udach.

U podstaw cellulitu leży zastój w naczyniach krwionośnych i chłonnych. Upośledzenie przepuszczalności naczyń włosowatych powoduje przesączanie płynu przez ściany naczyń i gromadzenie w przestrzeni pozanaczyniowej, międzykomórkowej. Rozwija się obrzęk, postępują zaburzenia mikrokrążenia, w efekcie których w adipocytach dochodzi do zmian metabolicznych. Komórki rosną i zaczynają uciskać pobliskie naczynia, a te zwiększają przepuszczalność; tworzą się mikrozatory i mikrowylewy. Wokół naczyń włosowatych i adipocytów pojawia się tkanka łączna i zaczynają powstawać mikroguzki, które z czasem twardnieją, tworzą skupiska i makroguzki.

Procesy te wspierane są też przez estrogeny, które predysponują do zaburzeń mikrokrążenia, nasilają procesy włóknienia i zwiększają tendencję do obrzęków. Pobudzają ponadto proliferację fibroblastów odpowiedzialnych za wytwarzanie włókien kolagenu. Modyfikacja struktury kolagenu powoduje twardnienie i włóknienie tkanki łącznej, a w konsekwencji – powstanie mikro- i makroguzków.

Cellulit w I stadium przejawia się głównie spadkiem elastyczności skóry, która staje się „ciastowata” (zmiany widoczne są wyłącznie pod wpływem ucisku). W II stadium wcześniejsze zmiany postępują; skóra staje się bledsza. W stadium III nierówności i płytkie zagłębienia widoczne są stale (bez ucisku); palpacyjnie można wyczuć „guzki” (tzw. skórkę pomarańczową). IV stadium przebiega ze znacznym pogłębianiem się zmian, może pojawić się bolesność.

Patogeneza cellulitu w dużym stopniu pozostaje jednak niewyjaśniona, dlatego – wśród dostępnych nieinwazyjnych metod redukcji tej lipodystrofii – niełatwo wskazać zabiegi najskuteczniejsze w każdym przypadku. Postępowanie dobiera się w sposób indywidualny podczas konsultacji przedzabiegowej z kosmetologiem. Postępowanie, które redukuje widoczne objawy lipodystrofii – cellulit nie jest całkowicie „usuwany”. Należy mieć na uwadze, że problem ma charakter przewlekły i wykazuje tendencję do nawrotów. Służy mu m.in. siedzący tryb życia i mała aktywność fizyczna oraz nieprawidłowa dieta bogata w tłuszcze i węglowodany, z nadmiarem soli.

Wybór metody zabiegowej zależy m.in. od rodzaju i stopnia zaawansowania problemu, a także od oczekiwań pacjenta i planowanych nakładów finansowych. Stosowane techniki terapeutyczne mogą wpływać na zmiany wielokierunkowo: wspomagając mikrokrążenie, działając przeciwobrzękowo i lipolitycznie.

W diagnozowaniu cellulitu wykorzystuje się różnorodne metody, najczęściej wywiad dotyczący ogólnego stanu zdrowia, chorób i ewentualnych przeciwwskazań do zabiegów. Weryfikacji podlega tryb życia pacjenta, jego zwyczajowa aktywność fizyczna i nawyki żywieniowe. Wykonuje się typowe badania antropometryczne, czyli pomiary masy i obwodów ciała oraz wzrostu, ustala się wartość BMI. Stosować można też bioimpedancję elektryczną – pomiar oporu bioelektrycznego tkanek w celu analizy składu ciała (zawartości wody, tkanki tłuszczowej, mięśniowej w organizmie). W użyciu jest też ultrasonografia (do oceny grubości tkanki podskórnej), rezonans magnetyczny, wideokapilaroskopia i termografia (ocena mikrokrążenia).

Cellulit nie zawsze wiąże się z nadwagą lub otyłością; występuje również u osób szczupłych, z prawidłową masą ciała. Niemniej – w przypadku pacjentów, u których problemy te współistnieją – po unormowaniu wagi obserwuje się poprawę jakości skóry i zmniejszenie objawów cellulitu.

Fala uderzeniowa i ultradźwięki – LipoShock

Podczas zabiegów LipoShock wykorzystywane są fale dźwiękowe ShockWave i skoncentrowane fale ultradźwiękowe. Metoda ma na celu redukcję cellulitu, poprawę jakości, napięcia i elastyczności skóry. Falę skoncentrowaną wyróżnia precyzja – trafia do tkanki tłuszczowej, oszczędzając struktury sąsiednie.

Efektem zabiegów LipoShock jest rozbicie podskórnych ognisk komórek tłuszczowych i drenaż tłuszczu (który jest metabolizowany w wątrobie i usuwany z organizmu). Technika sprawdza się zwłaszcza w redukcji cellulitu w obszarach „trudnych” – twardych mikro- i makroguzków.

Przeciwwskazania do zabiegu stanowią:

• ciąża i okres laktacji,
• cukrzyca,
• nowotwory,
• niewydolność wątroby i nerek,
• metalowe implanty.

Do kluczowych pojęć należy tu ESWT (extracorporeal shock wave therapy): termin odnoszący się do pozaustrojowej, zogniskowanej terapii falami uderzeniowymi. Fale z aplikatora urządzenia są transmitowane do konkretnego obszaru zabiegowego; energia jest przenoszona do tkanek.

ShockWave, czyli fale dźwiękowe o stopniowo narastającym ciśnieniu, przyczyniają się do rozbicia ognisk komórek tłuszczowych – mikro i makroguzów, które tworzą „skórkę pomarańczową”. Zogniskowana fala mechaniczna może też uszkadzać adipocyty i hamować ich różnicowanie. Fala uderzeniowa (o określonych parametrach) wpływa poza tym na przemodelowanie włókien kolagenowych, co sprzyja redukcji cellulitu.

Wysokoenergetyczna fala dźwiękowa powoduje wytworzenie mechanicznych wibracji, a w konsekwencji rozciąganie, zmiękczenie i poprawę elastyczności tkanki łącznej. Właściwy dobór parametrów umożliwia emisję fal stymulujących angiogenezę (tworzenie nowych naczyń krwionośnych), przyrost ilości włośniczek oraz pobudzenie mikrocyrkulacji i metabolizmu komórkowego. Odpowiednie parametry pozwalają na emisję fal, które odpowiadają za uszkodzenia błon komórkowych i powstanie reakcji zapalnej indukującej regenerację tkanek.

Ultradźwięki (wprowadzane jako drugi etap zabiegu) wprawiają adipocyty w drgania, powodują rozerwanie błon komórkowych i uwolnienie ich płynnej zawartości, która zostaje wydalona z organizmu na drodze przemian metabolicznych.

W wyniku cyklu zabiegów LipoShock dochodzi do pobudzenia układu limfatycznego i krwionośnego, poprawy drenażu płynów (redukcja obrzęków), stymulacji neokolagenozy, wyrównania konturów ciała i zmniejszenia cellulitu. Toksyczne produkty przemiany materii są szybciej usuwane z organizmu, poprawia się ukrwienie, odżywienie i dotlenienie tkanek oraz ogólny stan i elastyczność skóry.

Wyniki badań wskazują, że lipoliza uderzeniowa jest bezpieczną, skuteczną i dobrze tolerowaną nieinwazyjną procedurą modelowania sylwetki.

Endermologia

Endermologia to nieinwazyjna metoda redukcji cellulitu oparta na podciśnieniu. Podciśnienie stosowane jest w aparatach do masażu mechanicznego, wyposażonych w specjalne głowice i końcówki zasysające skórę i tkanki podskórne. Efektem masażu jest miejscowe pobudzenie mikrokrążenia, dotlenienie tkanek i poprawa przepływu krwi i limfy (wsparcie resorpcji obrzęków).

Wśród zastosowań zabiegowych podciśnienia wymienia się zmniejszanie cellulitu, miejscową poprawę napięcia skóry, redukcję zdiagnozowanych zastojów limfatycznych i uczucia „ciężkich nóg”. Podciśnienie wykorzystywane jest również do zmniejszania rozstępów i blizn oraz wspomagająco przy innych metodach wyszczuplania sylwetki. Masaż ma też działanie relaksujące i rozluźniające mięśnie (np. po intensywnym treningu).

Szczególną formą masażu podciśnieniowego jest endermologia. Podczas zabiegów (wykonywanych zwykle w specjalnym kostiumie elastycznym) zassany fałd skóry masowany jest w kilku kierunkach przez dwie elektronicznie sterowane rolki. Rolki znajdują się w hermetycznej komorze;­ ich obrót wraz z podciśnieniem (ciągłym lub rytmicznie zmiennym) i zmiennymi kierunkami głowicy działają stymulująco na skórę i głębsze warstwy tkanki łącznej, umożliwiając redukcję cellulitu.

Endermologia zalecana jest jako metoda redukcji cellulitu i wspomagająco przy zmniejszaniu miejscowych nagromadzeń tkanki tłuszczowej, a także jako profilaktyka żylaków i zakrzepicy żylnej.

Przeciwwskazania do zabiegów endermologii stanowią:

• ciąża,
• zaburzenia krzepliwości krwi,
• choroby nowotworowe,
• nadciśnienie tętnicze,
• zapalenie żył i zakrzepica,
• rozrusznik serca i metalowe protezy.

Do względnych przeciwwskazań należą aktywna choroba żylakowa, naczyniaki, przepukliny.

Masaż podciśnieniowy wykorzystujący głowicę z rolkami prowadzi do wielu pozytywnych zmian klinicznych, jak:

• rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz poprawa mikrokrążenia, dotlenienia i odżywienia tkanek,
• zwiększenie lipolizy i szybsza redukcja podskórnej tkanki tłuszczowej;
• stymulacja fibroblastów do wytwarzania kolagenu i elastyny oraz poprawa jakości i elastyczności skóry;
• poprawa krążenia żylno-limfatycznego i redukcja obrzęków.

Poprawa krążenia żylno-limfatycznego przyczynia się do zmniejszenia ilości białek wysokocząsteczkowych, które powodują zatrzymywanie wody w organizmie. W efekcie dochodzi do przyspieszenia usuwania produktów przemiany materii i wody z przestrzeni międzykomórkowych, co skutkuje redukcją obrzęków i poprawą drenażu limfatycznego.

Korzystny efekt endermologii można uzyskać dzięki systematyczności zabiegów – dlatego podczas konsultacji przedzabiegowej kosmetolog rozpoznaje problem i stopień jego nasilenia oraz ustala optymalne postępowanie – indywidualnie dla każdego przypadku.

Endermologia często łączona jest z innymi metodami modelowania sylwetki, np. z ultradźwiękami, podczerwienią (IR) (wspomagająco w zabiegach wyszczuplania), a także falą radiową (RF) – w celu optymalizacji efektu ujędrniania skóry.

Zabiegi modelujące sylwetkę – co powinniśmy wiedzieć?

Metody przeznaczone do nieinwazyjnego zmniejszania lokalnych nagromadzeń tkanki tłuszczowej lub do redukcji objawów cellulitu i zwiotczenia skóry wpływają na zmianę konturów ciała. Zabiegi tego rodzaju są źródłem większego komfortu pacjentów niż interwencje chirurgiczne. Należy jednak mieć świadomość, że efekty uzyskiwane w wyniku ich zastosowania nie są tak spektakularne jak efekty metod inwazyjnych.

Asortyment technologii mających na celu – szeroko rozumiane – modelowanie sylwetki i poprawę konturów ciała nieustannie się powiększa. Urządzenia zabiegowe w sposób wybiórczy dostarczają energię do tkanki podskórnej lub skóry właściwej, by zmienić kształty i wyszczuplić sylwetkę lub poprawić stan napięcia i elastyczność skóry; uzyskać efekt uniesienia zwiotczałych tkanek. Selektywność metod nieinwazyjnych jest następstwem interakcji między tkanką a emitowaną energią. Rozważając wybór jednej lub kilku z nich, nie można zapominać o ich istocie: zabiegi tego rodzaju nie są przeznaczone do redukcji masy ciała czy „fizycznego” usuwania tkanek, ale do zmniejszania ograniczonych lub nieregularnych ognisk tkanki tłuszczowej, uzyskiwania gładkich konturów i przywracania właściwych proporcji sylwetce.

Nieinwazyjne techniki redukcji ognisk tkanki tłuszczowej i/lub objawów cellulitu nie zastępują zabiegów chirurgicznych. Nie mogą być stosowane jako zamiennik zdrowego trybu życia, prawidłowego odżywiania i aktywności fizycznej. Nie są metodami leczenia otyłości. Techniki nieinwazyjne stanowią uzupełnienie dobrych praktyk utrzymania lub normalizacji masy ciała oraz dążenia do poprawy jakości i napięcia skóry.

Zachęcamy do zapoznania się z innymi materiałami na temat redukcji cellulitu i tkanki tłuszczowej:

• Zabiegi na cellulit – wybraliśmy 3 najlepsze metody gabinetowe
• Sposoby na cellulit – zabiegi, dieta i domowa pielęgnacja
• Cellulit – opis problemu
• Liposukcja – przegląd metod odsysania tłuszczu
• Liposukcja ultradźwiękowa – na czym polega i jakie efekty można uzyskać?

Źródła:

Rousseaux I., Robson S. Body Contouring and Skin Tightening Using a Unique Novel Multisource Radiofrequency Energy Delivery Method. J Clin Aesthet Dermatol. 2017; 10(4): 24–29.

Alizadeh Z., Halabchi F., Mazaheri R. et al. Review of the mechanisms and effects of noninvasive body contouring devices on cellulite and subcutaneous fat. International Journal of Endocrinology and Metabolism 2016; 14(4): e36727.

Chilukuri S., Denjean D., Fouque L. Treating multiple body parts for skin laxity and fat deposits using a novel focused radiofrequency device with an ultrasound component: Safety and effcacy study. Journal of Cosmetic Dermatology 2017; 16(4): 476–479.

Potekaev N., Zhukova O. Evaluation of Safety and Efficacy of the Maximus™ System for Facial Wrinkles. Journal of Cosmetics, Dermatological Sciences and Applications. 2013;3:151-156.

Ferraro GA., De Francesco F., Cataldo C. et al. Synergistic effects of cryolipolysis and shock waves for noninvasive body contouring. Aesthetic Plast Surg. 2012;36(3):666-679.

Lee H. J., Lee M. H., Lee S.G. et al. Evaluation of a novel device, high-intensity focused ultrasound with a contact cooling for subcutaneous fat reduction. Lasers in Surgery and Medicine 2016; 48(9): 878–886.

Murawska-Ciałowicz E. Tkanka tłuszczowa – charakterystyka morfologiczna i biochemiczna różnych depozytów. Postepy Hig Med Dosw. 2017; 71: 466-484.

Sterodimas A., Boriani F., Magarakis E., Nicaretta B., Pereira L.H., Illouz Y.G. Thirtyfour years of liposuction: past, present and future. European Review for Medical and Pharmacological Sciences. 2012;16:393–406.

Katz BE., Sadick NS. Modelowanie sylwetki (Seria Dermatologia kosmetyczna). Kaszuba A. (red. wyd. pol.). Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2011.

Witmanowski H., Jundziłł A. Chirurgia plastyczna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2019.

Noszczyk M. Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.

Przylipiak A. (red.). Medycyna Estetyczna. Podręcznik dla studentów kosmetologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.

Padlewska K. Kosmetologia ciała. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017

Wesołowska J. Wpływ fal elektromagnetycznych i ultradźwiękowych na redukcję tkanki tłuszczowej u kobiet w wieku 25–45 lat oceniany za pomocą impedancji bioelektrycznej. Pomeranian Journal of Life Sciences. 2017;63(2):36-43.

Rzepecki A.K., Farberg A.S., Hashim P.W. et al. Update on noninvasive body contouring techniques. Cutis 2018; 101(4): 285–288.

Lewitt A., Mądro E., Krupienicz A. Podstawy teoretyczne i zastosowania analizy impedancji bioelektrycznej (BIA). Endokr. Otyłość Zaburz. Przem. Materii. 2007; 3: 79-84.

Sobańska K., Głuszek S. Wybrane zabiegi chirurgiczne i kosmetyczne stosowane w leczeniu otyłości i cellulitu. Studia Medyczne. 2010;19:7–11.

Adamski Z., Kaszuba A. (red.). Dermatologia dla kosmetologów. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Poznań 2004.

Klein K.B., Bachelor E.P., Becker E.V. et al. Multiple same day cryolipolysis treatments for the reduction of subcutaneous fat are safe and do not affect serum lipid levels or liver function tests. Lasers in Surgery and Medicine 2017; 49(7): 640–644.