Rumień na twarzy

Rumień na twarzy należy do kluczowych cech skóry naczyniowej, podobnie jak nadwrażliwość (o różnym stopniu nasilenia i czasie trwania); wśród objawów towarzyszących wymienia się również uczucie pieczenia, kłucia i ściągania skóry. Termin „skóra naczyniowa” używany jest zwykle w stosunku do skóry twarzy, szyi, dekoltu i górnej części klatki piersiowej, czyli tzw. okolic rumieniowych – obszarów występowania zmian rumieniowych o charakterze przejściowym lub trwałym.

Wśród zabiegów polecanych dla osób borykających się z opisywanym w artykule problemem, wymienia laserowe leczenie rumienia czy chociażby peelingi chemiczne. Więcej informacji na temat rozpoznania rumienia, jego przyczyn, miejsc występowania i specjalistów skoncentrowanych na jego leczeniu znajdziecie w przygotowanym przez naszego eksperta materiale.

Czym jest rumień i jak go rozpoznać?

Skóra naczyniowa jest nadmiernie reaktywna w stosunku do czynników miejscowych i ogólnych i łatwo ulega zaczerwienieniu. Skóra z tendencją do rumienia najczęściej jest skórą wrażliwą. Problem dotyczy obu płci, częściej obserwowany u kobiet i u pacjentów z I i II fototypem skóry.

Zaczerwienienie skóry (rumień/flushing) początkowo jest przemijające, z czasem jednak zmiany rumieniowe mogą się utrwalać. Przemijające lub stałe rozszerzenie naczyń mikrokrążenia skórnego obserwuje się głównie na twarzy, szyi i dekolcie, w szczególności na skórze policzków i nosa.

Wzmożona reaktywność naczyniowa skóry w wielu przypadkach jest wstępem do trądziku różowatego. Skóra naczyniowa występuje również w łojotokowym zapaleniu skóry, zapaleniu skóry z podrażnienia lub w postaci izolowanych teleangiektazji.

Miejsca występowania rumienia (twarz i okolice)

Układ naczyniowy skóry twarzy składa się z dużej liczby naczyń w przeliczeniu na jednostkę objętości skóry, zatem pojemność skórnego łożyska naczyniowego jest tu większa niż w innych obszarach ciała. Istotne jest również bogate unerwienie naczyń skórnych w obszarze twarzy; poza tym splot naczyniowy podbrodawkowy leży dość powierzchownie, co decyduje o dużej skłonności skóry twarzy (i okolic) do rumienia.

Rumień występuje najczęściej w tzw. okolicach rumieniowych ciała (blush area, flushing region) – na skórze twarzy i okolic (szyja, dekolt, górna część klatki piersiowej).

Zobacz także: Czerwone policzki – jak pozbyć się rumieńców?

Początkowo zmiany rumieniowe ustępują samoistnie, z czasem stają się coraz bardziej trwałe, z coraz wyraźniejszymi drobnymi naczynkami krwionośnymi – trwale rozszerzonymi powierzchownymi naczyniami włosowatymi splotu podbrodawkowatego, które prześwitują przez naskórek – teleangiektazjami.

Przyczyny powstawania rumienia – przyjmowane leki i inne czynniki determinujące

Wśród czynników stymulujących powstawanie zmian naczyniowych – zaczerwienienia skóry twarzy, które może się utrwalić – wymienia się:

1. czynniki fizyczne:

• promieniowanie UV
• wysoka temperatura (temperatura powietrza, sauna, solarium, gorące kąpiele, gorące napoje i posiłki)
• zimno (mróz i wiatr)
• duże różnice temperatury oddziałujące na skórę

2. leki:

• ogólne: witamina PP, leki rozszerzające naczynia: nitrogliceryna, glikokortykosteroidy, kwas nikotynowy, statyny, inhibitory acetylocholiny
• miejscowe: glikokortykosteroidy, retinoidy

3. czynniki spożywcze:

• produkty z tyraminą i histaminą w składzie (sery pleśniowe, łosoś, makrela, tuńczyk), zawierające glutaminian sodu, azotyny i siarczany
• sery i inne produkty mleczne
• ostre przyprawy (chili z kapsaicyną), pieprz, sos sojowy, pomidorowy i winegret, marynaty do mięs
• owoce cytrusowe, banany, śliwki, figi, bakłażan, awokado, rośliny strączkowe (fasola, groch, bób)
• wątróbka
• czekolada, wanilia, ekstrakt drożdżowy
• herbata, kawa, alkohol

4. czynniki chemiczne: kosmetyki z acetonem, alkohole, laurylosiarczan sodu, AHA, środki zapachowe, mentol, mydła, środki złuszczające i ściągające
5. inne:

• trądzik różowaty
• palenie tytoniu
• nasilenie procesów metabolicznych popadujących wzrost temperatury ciała: stany chorobowe przebiegające z gorączką
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (hipochlorhydria, zakażenie Helicobacter pylori, silny stres emocjonalny)
• zaburzenia hormonalne (ciąża, menopauza)
• antykoncepcja hormonalna
• choroby ogólnoustrojowe (nadciśnienie tętnicze, choroby wątroby, cukrzyca)
• operacyjne usunięcie jajników lub jąder
• stany alergiczne
• częsta ekspozycja na wodę chlorowaną i twardą.

Zobacz także: Trądzik różowaty – objawy i leczenie

Do kogo zgłosić się z problemem rumienia?

Leczeniem rumienia na twarzy zajmują się lekarze różnych specjalności: dermatolodzy, alergolodzy, lekarze zajmujący się medycyną estetyczną i chirurgią plastyczną. Problemy skóry naczyniowej i wrażliwej znajdują się również w obszarze zainteresowań kosmetologii. Przed wieloma zabiegami z zakresu medycyny estetycznej zalecana jest konsultacja z kosmetologiem, który dysponuje obszerną wiedzą z zakresu funkcjonowania skóry, zabiegów fizykalnych, działania i zastosowania kosmetyków.

Konsultację rozpoczyna wnikliwy wywiad medyczny dotyczący m.in. stylu życia, diety, czasu występowania zmian, ich stopnia nasilenia i reakcji na konkretny czynnik. Następny krok stanowi badanie przedmiotowe obejmujące ocenę wzrokową zmian. W niektórych przypadkach wskazane jest włączenie dodatkowych metod medycznej diagnostyki skóry.

Zobacz także: Zamykanie naczynek na twarzy – metody, opinie i ceny usuwania naczynek

Zabiegi na rumień

Zabiegi przeznaczone dla skóry naczyniowej mają na celu:

• poprawę mikrokrążenia
• stymulowanie produkcji kolagenu (który jest budulcem ścian naczyniowych)
• uszczelnienie, wzmocnienie i poprawę elastyczności naczyń włosowatych
• obkurczenie poszerzonych naczyń krwionośnych
• działanie antyoksydacyjne
• działanie przeciwobrzękowe
• działanie przeciwhistaminowe
• profilaktykę zastoju naczyniowego
• działanie przeciwzapalne
• wzmocnienie bariery naskórkowej
• regulowanie keratynizacji.

W przypadku skóry naczyniowej znajdują zastosowanie:

• zabiegi z zastosowaniem kwasów PHA (laktobionowego, glukonolaktonu) lub innych: migdałowego, glikolowego, fitowego, ferulowego, askorbinowego (trądzik różowaty)
• drenaż limfatyczny
• zabiegi laserowe.

Obecnie w redukcji rumienia twarzy wykorzystuje się głównie zaawansowane złożone systemy laserowe, które umożliwiają postępowanie kompleksowe i oferują szeroki wachlarz zabiegów – ablacyjnych i nieablacyjnych, np.:

• Fotona SP Dynamis – połączenie lasera Nd:YAG i Er:YAG – wysoce precyzyjny system laserowy charakteryzujący się bardzo dobrym profilem bezpieczeństwa. Innowacyjna technologia Zmiennego Kwadratowego Impulsu (VSP) umożliwia optymalne dostosowanie parametrów zabiegowych i uzyskanie zadowalających wyników leczenia przy minimalnym uszkodzeniu tkanki.
• V-LASER Nd:YAG KTP Long Pulse – kombinacja lasera KTP i długopulsowego Nd:YAG – jeden z najnowocześniejszych systemów laserowych o dwóch długościach fali (1064/532 nm) i wysokiej skuteczności; przeznaczony m.in. do leczenia zmian rumieniowych, zapewniający wysoki komfort i bezpieczeństwo w czasie zabiegu.

W leczeniu zmian naczyniowych chromatofor dla wiązki laserowej stanowi oksyhemoglobina. Energia świetlna jest pochłaniana przez oksyhemoglobinę i przekształcana w energię cieplną, co powoduje koagulację naczynia, a w konsekwencji jego wchłonięcie.

Pielęgnacja, domowe sposoby, dieta

Wskazane jest stosowanie filtrów przeciwsłonecznych przez cały rok oraz kosmetyków przeznaczonych do skóry naczyniowej/wrażliwej (na noc i na dzień). Zimą zaleca się aplikację kremów ochronnych.

Należy unikać oczyszczania skóry drażniącymi produktami (np. mydłem). Zalecane są delikatne produkty dla skóry wrażliwej/naczyniowej (mleczka, pianki). Niewskazane są również peelingi mechaniczne – można stosować peelingi enzymatyczne.

Należy unikać (wymienionych wyżej) czynników wywołujących lub zaostrzających zmiany rumieniowe, w tym czynników podrażniających, rozgrzewających, alergizujących; z diety warto wyłączyć produkty spożywcze stymulujące powstawanie zmian naczyniowych.

Do substancji i składników aktywnych wykorzystywanych w pielęgnacji skóry naczyniowej należą:

• witaminy (C, K, B3), siarczan dekstranu, retinaldehyd
• alantoina, rutyna, escyna, D-pantenol (prowitamina B5), flawonoidy i antocyjany
• kwasy PHA: kwas laktobionowy, glukonolakton
• wyciągi roślinne (m.in. z ruty zwyczajnej, kasztanowca zwyczajnego, zielonej herbaty, arniki górskiej, miłorzębu japońskiego)
• oleje (ze słodkich migdałów, z rumianku rzymskiego, melisy lekarskiej, szałwii, różany, cyprysowy, sandałowy)
• składniki wzmacniające płaszcz hydrolipidowy skóry (np. ceramidy).

Należy mieć na uwadze, że składniki kosmetyków do skóry naczyniowej wykazują jedynie działanie profilaktyczne i pomocnicze w redukcji nadreaktywności skóry.