odpowiada dr n. med. Diana Kupczyńska
Hormony to temat rzeka, ale kompletując informacje, wybrałam tylko te, które mają oparcie w PubMedzie. Rzecz jasna, co druga strona internetowa kierowana do kobiet ma coś do powiedzenia w tym temacie, a prawda jest taka, że kobiety wielokrotnie wprowadzane są w błąd. Dlatego dziś kilka słów o zaburzeniach endokrynologicznych, które ewidentnie wpływają na kondycję skóry.
Ludzki organizm jest perfekcyjnie skonstruowaną maszyną, gdzie jeden układ ma wpływ na inne. Jeśli jeden element “nawali”, często efekty tej awarii widać gdzie indziej. Skóra, która jest największym organem, może być odzwierciedleniem wielu chorób, bądź patologii, których źródła należy szukać w miejscach zaskakująco odległych od widocznego gołym okiem problemu.
Najpopularniejszą chorobą, bezsprzecznie związaną z gwałtownymi zmianami hormonalnymi, jest trądzik. Wysoki poziom testosteronu odpowiedzialny jest za trądzik młodzieńczy, który dotyka aż 70% młodzieży.
W tym wypadku mężczyźni mają trochę łatwiej – ich hormony płciowe zazwyczaj stabilizują się i utrzymują przez wiele lat na stałym poziomie. Kobiety, ze względu na fluktuacje związane z cyklem miesięcznym, ciąże i menopauzę są bardziej narażone na występowanie trądziku dorosłych. Dlaczego? Otóż gruczoły łojowe są bardzo wrażliwe na działanie androgenów (czyli wspomnianego testosteronu i jego pochodnych) i wraz ze wzrostem poziomu tych hormonów we krwi produkują więcej sebum.
Z kolei estrogeny zapewniają lepsze nawilżenie skóry, utrzymują jej jędrność i wspierają gojenie ren – stąd gwałtowne pogorszenie jakości skóry u kobiet w okresie menopauzy.
Zobacz także: Trądzik pospolity – objawy, przyczyny, leczenie
Kolejnym hormonami, mającymi kolosalny wpływ na kondycję skóry, są trójjodotyronina, tyroksyna i kalcytonina.
Niedoczynność tarczycy, o której mowa, manifestuje się zazwyczaj takimi objawami jak:
Z kolei nadczynność tarczycy może manifestować się:
Pierwotna niedoczynność kory nadnerczy, czyli choroba Addisona, także manifestuje się zmianami na skórze – przybiera ona odcień brunatny (cisawy, stąd potoczne określanie tej choroby jako cisawica). Ciemniejsze zabarwienie dotyczy także błon śluzowych, a początkowo może być widoczne tylko w obrębie linii dłoniowych.
Pierwotna nadczynność kory nadnerczy (zespół Cushinga), która jest spowodowana nadmiarem kortyzolu, objawia się najczęściej:
Podobne objawy daje choroba Cushinga, czyli nadmiar kortyzolu wynikający z nadczynności przedniego płata przysadki.
Hirsutyzm, czyli występowanie u kobiet nadmiernego owłosienia (typowo męskiego), tj. ciemnych, mocnych włosów w obrębie brody, policzków, karku, brzucha, okolicy lędźwiowej, czasem także kończyn dolnych i stóp, jest objawem nadmiaru androgenów. Rzadziej świadczy o nadmiernej wrażliwości mieszków włosowych na działanie wspomnianych androgenów. Może być także spowodowany przyjmowaniem niektórych leków i używek.
Zobacz także: Laserowe usuwanie owłosienia – sposób na pozbycie się problemu
Dermatopatia cukrzycowa (tzw. plamki cukrzycowe podudzia) to niebolesne, nieswędzące, jasno- lub ciemnobrunatne zmiany plamisto-grudkowe. Znikają z czasem, pozostawiając brązowawe przebarwienia i blizny zanikowe.
Problemy skórne, do których zaliczyć można:
mogą być pierwszym objawem cukrzycy. W takim przypadku warto zgłosić się do lekarza.
Niezależnie jednak od tego, który z wymienionych wyżej problemów Was dotyczy, wszelkie wątpliwości warto omówić ze specjalistą.
Objawami akromegalii są pogrubienie i “ciastowata” konstsytencaj skóry, szczególenie twarzy, rąk, stóp; głębokie blizny w obrębie owłosionej skóry głowy, powiększenie języka, zwiększona ilość włókniaków, ogniska rogowacenia ciemnego, pogrubiałe płytki paznokciowe, nadmierna czynność gruczołów potowych i łojowych.