Wciągnięte brodawki

Płaskie brodawki sutkowe lub odwrócone brodawki sutkowe (jedno- lub dwustronnie) to problem, który – według różnych szacunków – dotyczy ok. 10-20% populacji. Najczęściej to tylko defekt natury estetycznej, czasem może jednak utrudniać karmienie piersią.

Wklęsłe brodawki - objawy

Względna krótkość przewodów mlecznych i zwłóknienie otaczających tkanek odpowiadać mogą za wciągnięcie brodawki pod powierzchnię lub jej niedostateczną projekcję. Istnieją różne klasyfikacje inwersji brodawki sutkowej; jedna z nich, skala trójstopniowa, opiera się na ocenie wciągnięcia okolicy podbrodawkowej i gęstości tkanki łącznej pod brodawką:

• stopień I – brodawkę sutkową można wyciągnąć poprzez określone manewry ręczne, po których brodawka może utrzymywać się na powierzchni (i nie poddawać się wciągnięciu). Brodawki mogą utrzymywać projekcję przez długi czas, co umożliwia karmienie piersią. W zmianach stopnia I zwłóknienia nie występują (ewentualnie stwierdza się obecność minimalnych zwłóknień), brak cech niedoboru tkanki łącznej, a przewody mleczne są prawidłowe.
• stopień II – ręczne wyciągnięcie brodawki jest trudniejsze niż w stopniu I; wyciągnięta brodawka ma skłonność do ponownego cofania. Zmiany II stopnia wykazują cechy umiarkowanego włóknienia; przewody mleczne są wciągnięte, ale uwolnienie brodawki nie wymaga ich odcięcia. Podczas karmienia piersią dziecko może mieć problemy z uchwyceniem brodawki.
• stopień III – brodawki są wciągnięte, a ich wyciągnięcie jest bardzo trudne; brodawki nie mogą utrzymać się na powierzchni i zaraz ulegają ponownej inwersji. W stopniu III obserwuje się masywne włóknienie wraz z atrofią dystalnej części przewodu wyprowadzającego zrazika; przewody mleczne są krótkie, zwężone i istotnie cofnięte, występują niedobory tkanki łącznej. Zwiększa się ryzyko stanów zapalnych i dolegliwości bólowych, karmienie piersią zazwyczaj jest niemożliwe.

Wciągnięte brodawki - przyczyny

Najczęściej defekt ma charakter wrodzony, rzadziej jest wtórny do:

• procesu nowotworowego,
• mastektomii,
• zapalenia piersi,
• hipermastii,
• redukcji piersi.

Anatomiczną przyczyną wady rozwojowej jest krótkość przewodów mlecznych, która uniemożliwia większą projekcję brodawek. Wśród czynników przyczynowych płaskich brodawek sutkowych wymienia się również niewystarczającą ilość prawidłowej gęstości kolagenu w okolicy okołoprzewodowej.

Który zabieg wybrać?

Korekcja wciągniętych brodawek sutkowych wykonywana jest chirurgicznie lub tradycyjnie, tzw. metodami konserwatywnymi (masaże, formowanie brodawek za pomocą specjalnych nakładek). Jeśli metody nieinwazyjne nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, rozważa się leczenie chirurgiczne – z zachowaniem lub przecięciem przewodów mlecznych. Metody chirurgiczne są zwykle stosowane w przypadku wciągnięcia brodawek stopnia II i III.

Pacjentkom, które planują w przyszłości karmić piersią, zaleca się rozluźnienie skróconych struktur więzadłowych wzdłuż przewodów mlecznych. Wydłużenie i zszycie więzadeł wokół obwodu brodawki zapobiega powtórnemu wciągnięciu.

Zabieg z przecięciem przewodów mlecznych rozważa się u kobiet, które nie planują karmienia piersią. Metoda polega na przecięciu przewodów mlecznych; wykonuje się dwa niewielkie cięcia, rozluźnia skrócone struktury więzadłowe i zakłada silikonowy dren stabilizujący brodawkę. Podstawę brodawki wypełnia się z użyciem kilku płatów skórnych.

Najczęściej stosowane techniki leczenia wciągniętych i płaskich brodawek sutkowych obejmują:

• ściągnięcie tkanki podskórnej przypodstawnie wciągniętej brodawki szwami materacowymi (z zachowaniem przewodów wyprowadzających)
• uwolnienie patologicznych pasm tkanki łącznej z przecięciem lub bez przecięcia przewodów wyprowadzających.
• użycie odnaskórkowanej skóry (np. dwóch trójkątów wszytych przypodstawnie) wraz z przecięciem przewodów wyprowadzających.

Rzadziej stosuje się wprowadzenie innego materiału (chrząstki, płatów tłuszczowych) przy przecięciu przewodów mlekowych.

Najbardziej zadowalające efekty i najniższy wskaźnik nawrotu wciągnięcia brodawki uzyskiwany jest po zabiegach z przecięciem przewodów wyprowadzających (co wyklucza karmienie piersią).

Źródła:

Nagaraja Rao D, Winters R. Inverted Nipple. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2021.

McG Taylor D, Lahiri A, Laitung JK. Correction of the severely inverted nipple: areola-based dermoglandular rhomboid advancement. J Plast Reconstr Aesthet Surg. 2011;64:e297–e302.

Hernandez Yenty QM, Jurgens WJ, van Zuijlen PP et al. Treatment of the benign inverted nipple: a systematic review and recommendations for future therapy. Breast. 2016;29:82–89.

Kim DY, Jeong EC, Eo SR et al. Correction of inverted nipple: an alternative method using two triangular areolar dermal flaps. Ann Plast Surg. 2003;51:636–640.

Yukun L, Ke G, Jiaming S. Application of Nipple Retractor for Correction of Nipple Inversion: A 10-Year Experience. Aesthetic Plast Surg. 2016;40(5):707-15.

Lee MJ, Depoli PA, Casas LA. Aesthetic and predictable correction of the inverted nipple. Aesthet Surg J. 2003;23:353–356.

Stevens WG, Fellows DR, Vath SD, et al. An integrated approach to the repair of inverted nipples. Aesthet Surg J. 2004;24:211–215.

Scholten E. A contemporary correction of inverted nipples. Plast Reconstr Surg. 2001 Feb;107(2):511-3.

Lee MJ, Depoli PA, Casas LA. Aesthetic and predictable correction of the inverted nipple. Aesthet Surg J. 2003;23(5):353-6.

Huang WC. A new method for correction of inverted nipple with three periductal dermofibrous flaps. Aesth Plast Surg. 2003;27:301–304.

Ritz M, Silfen R, Morgan D, et al. Simple technique for inverted nipple correction. Aesth Plast Surg. 2005;29:24–27.

Olivas-Menayo J, Berniz C. Inverted Nipple Correction Techniques: An Algorithm Based on Scientific Evidence, Patients’ Expectations and Potential Complications. Aesthetic Plast Surg. 2021;45(2):472-480.