lampa Wooda
Lampa Wooda została wynaleziona przez profesora fizyki eksperymentalnej Roberta Williamsa Wooda w 1903 roku na Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Baltimore. Co to jest i w jakim celu się ją stosuje? Na pytania dotyczące technologii odpowiada kosmetolog Elena Bodnariuk.
Działanie lampy Wooda opiera się na zjawisku fluorescencji. Jest to lampa kwarcowa ze specjalnym filtrem, emitującym promieniowanie ultrafioletowe UV o paśmie przepustowości od 320 do 400nm.
Po raz pierwszy lampa Wooda została wykorzystana w diagnostyce medycznej w 1925 roku, posłużyła wykryciu infekcji grzybiczej owłosionej skóry głowy.
Dziś stosuje się ją przede wszystkim do diagnostyki dermatologiczne i kosmetologicznej. Analizę różnicy fluorescencji stosuje się w rozpoznaniu licznych rodzajów defektów skóry.
W trakcie diagnostyki skóry, przy stosowaniu lampy Wooda, kosmetolog jest w stanie skrupulatnie ocenić różne cechy dermatologiczne naskórka takie jak:
Lampa przydaje się także podczas kontroli właściwego aplikowania kremów na skórę (np. filtry przeciwsłoneczne) oraz kontroli skuteczności peelingu chemicznego (kwasów).
W diagnostyce dermatologicznej lampa Wooda daje możliwość skutecznego rozpoznania:
Warunkiem poprawnego wykorzystania lampy Wooda jest przestrzeganie określonych wymagań. Badanie powinno się przeprowadzać w ciemnym pomieszczeniu, osoba wykonująca diagnostykę powinna mieć ubiór nie odbijający światła UV, lampa musi być odpowiednio przygotowana, a odległość skóry od źródła światła powinna wynosić 10-15 cm.
Pacjentów należy także poinformować o tym, że przed diagnostyką nie powinno się:
Kosmetolog może zdiagnozować (przy wykorzystaniu lampy Wooda) różne problemy skórne niezauważalne gołym okiem i do takich należy np. skóra sucha czy łojotokowa.
Skóra sucha jest to stan patologiczny, polegający na drobnopłatowym złuszczeniu oraz szorstkości powierzchni, który charakteryzuje się tendencją do mikropęknięć naskórka i rumienia skóry. Wynika to z nieprawidłowego funkcjonowania bariery naskórkowej, a dokładnie nadmiernej przeznaskórkowej/transepidermalnej utraty wody TEWL.
Zawartość wody w największym narządzie naszego organizmu w warstwie rogowej naskórka nie powinna być mniejsza niż 10%. W przeciwnym razie osłabia się przyleganie korneocytów, a to z kolei prowadzi do wspomnianego objawu – złuszczania. Pod lampą Wooda wyraźnie można zobaczyć stan skóry. Skóra sucha (odwodniona) wykazuje fluorescencję białoróżową, a ostrość koloru pozwala ocenić stopień zaawansowania patologii na skórze.
Problem ten doskwiera wielu osobom, które często nie są w stanie sobie pomóc przez to, że powierzchownie i nierzadko mylnie oceniają stan swojej skóry. Co za tym idzie, nieprawidłowo dobierają kosmetyki i zabiegi. Konsekwencją przewlekle utrzymującej się suchości skóry są m.in.:
Problem skóry tłustej twarzy wynika z aktywności gruczołów łojowych. Produkcja łoju jest wynikiem działania czynników genetycznych, hormonalnych oraz środowiskowych. Skórę łojotokowa, określamy jako skórę tłustą, i jest to częsty problem zarówno wśród nastolatków, jak i osób dojrzałych w różnym wieku. Objaw jest najczęściej nasilony w tzw. strefie T i obejmuje czoło, nos i brodę. Na skórze tłustej widoczne są rozszerzone ujścia gruczołów łojowych, zaskórniki otwarte oraz zamknięte i zmiany zapalne.
Lampa Wooda na takiej skórze wykazuje fluorescencję o kolorze czarnym, zmiany trądzikowe kolorem pomarańczowo-żółtym, a zaskórniki otwarte uwidaczniają się pod lampą przybierając kolor czerwony.
Dzięki zastosowania lampy Wooda można oceniać efekty poprawy/naprawy produkcji łojotoku na skórze twarzy. Można także obserwować efekty oczyszczania skóry, po odpowiednio dobranym zabiegu i porównywać efekty przed i po zabiegu. Sukces w walce ze skórą tłustą z niedoskonałościami jest łatwiejszy do osiągnięcia.
Skóra normalna skutecznie wypełnia funkcję ochronną przed czynnikami zewnętrznymi, odgrywa rolę termoregulacyjną, percepcyjną i resorpcyjna. W zależności od czynników zewnętrznych skóra normalna ma skłonność do zmiany na typ skóry mieszanej.
Przy pielęgnacji skóry normalnej również możemy popełniać błędy i doprowadzić skórę do przesuszenia się lub do przetłuszczenia się. Pod zjawiskiem światła fluorescencji w lampie Wooda skóra normalna widnieje jako niebieskofioletowe.
Nadmierne rogowacenie naskórka definiuje się jako skórę szorstką z nierównomiernym kolorem i ze skłonnścią do powstania zmian podskórnych zamkniętych. Często, przez nadmierne rogowacenia, skóra wydaje się nam nadmiernie sucha, zanieczyszczona. Mamy wrażenia, że niezależnie od tego jaki kosmetyk zastosujemy, to i tak rezultaty są opłakane. Pory często bywają zapchane, a makijaż nie pomaga. Prowadzi to do stosowania nieodpowiednich kosmetyków i maskowania niedoskonałości mocnym makijażem.
Dzięki diagnostyce z zastosowaniem lampy Wooda widzimy dokładny obraz miejsc z nadmiernym rogowaceniem naskórka, jak również rogowacenia okołomieszkowe. Zrogowaciały naskórek widoczny jest przy wykorzystaniu lampy Wooda jako kolor biały. Po ocenie problemu jesteśmy w stanie zastosować/dobrać odpowiednią pielęgnacje dla danej skóry.