Choroby skóry (dermatozy) – jakie występują najczęściej? Jak je rozpoznać i leczyć?

Skóra to największy organ naszego ciała, a jej kondycja często odzwierciedla stan zdrowia całego organizmu. Wszelkie zmiany skórne – niezależnie od tego, czy są to zaczerwienienia, krostki, łuszczenie, czy też świąd – mogą być objawem choroby skóry, czyli tzw. dermatozy. Choć wiele z nich ma charakter przewlekły i nie zagraża życiu, to w dużym stopniu wpływają na komfort codziennego funkcjonowania – zarówno fizycznie, jak i psychicznie.

Rola dermatologa w diagnozowaniu i leczeniu chorób skóry

Dermatolog to lekarz specjalizujący się w rozpoznawaniu i leczeniu chorób skóry, włosów i paznokci. Jego zadaniem jest nie tylko ocena widocznych zmian, ale także zrozumienie przyczyn ich powstania i dobranie skutecznej terapii. W praktyce dermatologia łączy wiedzę z wielu dziedzin medycyny, ponieważ dermatozy mogą mieć związek z chorobami autoimmunologicznymi, hormonalnymi czy metabolicznymi.

Podczas wizyty u dermatologa, pacjent może spodziewać się szczegółowego wywiadu lekarskiego, oględzin skóry, a niekiedy również badań dodatkowych – takich jak dermatoskopia, badania mikrobiologiczne, testy alergiczne czy biopsja skóry. Tak kompleksowa diagnostyka pozwala zidentyfikować źródło problemu i wdrożyć odpowiednie leczenie – farmakologiczne, miejscowe, zabiegowe lub fototerapię.

Najczęstsze dermatozy – przegląd chorób skóry, z jakimi najczęściej zgłaszają się pacjenci

Dermatozy to bardzo zróżnicowana grupa schorzeń – od łagodnych, sezonowych problemów po przewlekłe i nawrotowe choroby wymagające stałego leczenia. Poniżej przedstawiamy najczęściej występujące choroby skóry diagnozowane przez naszego dermatologa w klinice w Warszawie:

• Trądzik pospolity (acne vulgaris)

Jedna z najczęstszych dermatoz, dotycząca nie tylko nastolatków, ale także dorosłych (tzw. trądzik dorosłych). Objawia się zaskórnikami, grudkami, krostkami i stanami zapalnymi, najczęściej w obrębie twarzy, pleców i dekoltu.

• Łuszczyca (psoriasis)

Przewlekła, zapalna choroba autoimmunologiczna. Charakteryzuje się występowaniem czerwonych, łuszczących się zmian na skórze – najczęściej na łokciach, kolanach, owłosionej skórze głowy i plecach. Łuszczyca może również zajmować paznokcie i stawy.

• Atopowe zapalenie skóry (AZS)

Choroba o podłożu alergicznym i genetycznym, często współistniejąca z astmą i katarem siennym. Objawy to silny świąd, suchość skóry i zmiany rumieniowe często z towarzyszącym złuszczaniem i lichenifikacją – szczególnie u dzieci, ale coraz częściej także u dorosłych.

• Egzema (wyprysk kontaktowy)

Grupa schorzeń zapalnych skóry, często wywołanych kontaktem z alergenami lub substancjami drażniącymi (np. detergenty, metale, kosmetyki). Objawy to zaczerwienienie, pęcherzyki, sączenie, a w późniejszym etapie – suchość i łuszczenie.

• Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS)

Przewlekła choroba skóry objawiająca się zaczerwienieniem, przetłuszczaniem i złuszczaniem naskórka w miejscach bogatych w gruczoły łojowe – na twarzy (okolice nosa, brwi), owłosionej skórze głowy i klatce piersiowej.

• Pokrzywka

Nagły wysiew swędzących bąbli pokrzywkowych, które mogą mieć charakter alergiczny, fizyczny (np. po ucisku, zmianie temperatury) lub idiopatyczny (bez uchwytnej przyczyny). Może mieć formę ostrą (kilka dni) lub przewlekłą (powyżej 6 tygodni).

• Grzybice skóry i paznokci

Zakażenia grzybicze (dermatofity, drożdżaki) obejmujące skórę gładką, pachwiny, stopy, paznokcie czy owłosioną skórę głowy. Objawy to złuszczanie, swędzenie, pękanie skóry lub zmiany koloru i struktury paznokcia.

• Brodawki wirusowe

Zakażenia wywołane przez wirusy HPV – brodawki zwykłe (na dłoniach i palcach), brodawki stóp (kurzajki), kłykciny kończyste (w okolicach intymnych). Często występują u dzieci i osób z obniżoną odpornością.

• Róża (erysipelas)

Bakteryjne zapalenie skóry i tkanki podskórnej, zwykle wywołane przez paciorkowce. Objawy to gorączka, silne zaczerwienienie, obrzęk i ból, zwykle w obrębie kończyn dolnych lub twarzy. Ma charakter nawrotowy.

• Trądzik różowaty (rosacea)

Choroba przewlekła o podłożu naczyniowo-zapalnym, występująca głównie u osób po 30. roku życia. Objawia się zaczerwienieniem, teleangiektazjami (rozszerzonymi naczynkami), krostkami i grudkami, lokalizującymi się  na twarzy.

• Bielactwo (vitiligo)

Choroba autoimmunologiczna objawiająca się utratą melanocytów i powstawaniem białych plam na skórze. Zmiany najczęściej pojawiają się symetrycznie – na dłoniach, twarzy, wokół ust i oczu.

• Odczyny polekowe i fotodermatozy

Reakcje skóry na leki lub promieniowanie UV. Zmiany skórne mogą przyjmować formę  rumieni, pęcherzy czy przebarwień. Wymagają pilnej konsultacji dermatologicznej i często zmian w terapii farmakologicznej.

• Liszaj płaski i liszajec zakaźny

Liszaj płaski –autoimmunologiczna choroba przewlekła , dająca sinofioletowe, swędzące grudki na skórze i błonach śluzowych.
Liszajec zakaźny – bardzo zakaźna choroba bakteryjna, głównie u dzieci, charakteryzująca się sączącymi się nadżerkami z miodowymi strupami.

• Pęcherzyce i inne choroby pęcherzowe

Rzadsze, autoimmunologiczne dermatozy prowadzące do powstawania pęcherzy na skórze i błonach śluzowych. Wymagają leczenia specjalistycznego i opieki dermatologicznej.

• Nowotwory skóry (czerniak, rak podstawnokomórkowy, kolczystokomórkowy)

Złośliwe zmiany skórne, które mogą mieć postać nowych lub zmieniających się znamion, owrzodzeń lub guzków. Wczesna diagnoza przez dermatologa jest kluczowa dla skutecznego leczenia.

Dermatozy – jak je leczyć? Skuteczne podejście do chorób skóry

Leczenie chorób skóry, czyli dermatoz, to proces wymagający indywidualnego podejścia. Nie istnieje jedna uniwersalna terapia – każda dermatoza ma inne podłoże, przebieg i nasilenie objawów. Dlatego kluczową rolę odgrywa odpowiednia diagnoza i dobranie leczenia przez specjalistę dermatologa.

Pierwszym i najważniejszym krokiem jest rozpoznanie przyczyny problemu. Podczas konsultacji dermatolog przeprowadza szczegółowy wywiad, ocenia zmiany skórne i – w razie potrzeby – zleca dodatkowe badania, takie jak dermatoskopia, testy alergiczne, posiewy mikrobiologiczne czy biopsja skóry. Tak kompleksowa diagnostyka pozwala nie tylko postawić trafną diagnozę, ale również dostosować terapię do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Leczenie dermatoz opiera się przede wszystkim na preparatach farmakologicznych. W przypadku łagodniejszych zmian skórnych najczęściej wystarczające są leki miejscowe – maści, kremy lub żele zawierające substancje przeciwzapalne, przeciwbakteryjne czy keratolityczne. W bardziej zaawansowanych lub przewlekłych przypadkach konieczne bywa wdrożenie leczenia ogólnego – np. antybiotyków, leków przeciwgrzybiczych, przeciwhistaminowych, a niekiedy również preparatów immunosupresyjnych lub terapii biologicznej, szczególnie w leczeniu takich chorób jak łuszczyca czy atopowe zapalenie skóry.

W niektórych przypadkach leczenie farmakologiczne warto uzupełnić o zabiegi dermatologiczne. Fototerapia (np. UVB, PUVA) sprawdza się w leczeniu łuszczycy, AZS czy bielactwa, a nowoczesne lasery pomagają w redukcji zmian naczyniowych, trądziku różowatego czy blizn. Z kolei zmiany takie jak brodawki wirusowe czy rogowacenia posłoneczne można usuwać np. metodą kriochirurgii . Czasem konieczne jest też chirurgiczne usunięcie niepokojących znamion lub torbieli.

W leczeniu dermatoz ogromne znaczenie ma również codzienna pielęgnacja skóry. Odpowiednio dobrane dermokosmetyki wspomagają regenerację bariery hydrolipidowej skóry, łagodzą stany zapalne i pomagają utrzymać długotrwałą remisję choroby. Emolienty – preparaty natłuszczające i nawilżające – to podstawa pielęgnacji w przypadku AZS, łuszczycy czy egzemy. Warto także pamiętać o unikaniu drażniących składników kosmetyków i długotrwałego kontaktu z wodą o wysokiej temperaturze.

Skóra jest niezwykle wrażliwa na wpływ czynników zewnętrznych i wewnętrznych, dlatego styl życia również odgrywa niebagatelną rolę. Niektóre dermatozy nasilają się pod wpływem stresu, nieprawidłowej diety, braku snu czy ekspozycji na dym tytoniowy. Zdrowe nawyki żywieniowe, odpowiednia higiena snu i aktywność fizyczna mogą znacząco wspomóc proces leczenia i zapobiegać nawrotom.

Dlaczego nie warto zwlekać z wizytą u dermatologa?

Wielu pacjentów bagatelizuje pierwsze objawy chorób skóry, uznając je za przejściowe lub wywołane „stresem” czy „zmianą kosmetyków”. Tymczasem opóźnienie diagnozy może skutkować rozwojem stanu zapalnego, zakażeniem bakteryjnym lub pogłębieniem zmian, co znacząco wydłuża proces leczenia. Co więcej, dermatozy nierzadko wpływają na samoocenę i jakość życia – dlatego warto jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą.

W renomowanych gabinetach dermatologicznych w Warszawie można liczyć na profesjonalne podejście, nowoczesne metody diagnostyki oraz indywidualnie dopasowany plan leczenia. Wielu pacjentów zauważa znaczną poprawę nie tylko w wyglądzie skóry, ale i w samopoczuciu psychicznym – szczególnie jeśli choroba długo wpływała na ich pewność siebie czy relacje społeczne.

Dermatologia – nie tylko leczenie, ale i profilaktyka

Współczesna dermatologia koncentruje się nie tylko na leczeniu już istniejących zmian, ale także na zapobieganiu ich nawrotom. Regularne kontrole u dermatologa, właściwa pielęgnacja skóry, ochrona przeciwsłoneczna, zdrowa dieta i unikanie czynników drażniących – to elementy skutecznej profilaktyki, szczególnie u osób z tendencją do nawrotowych dermatoz.

Warto pamiętać, że choroby skóry nie są wyłącznie problemem kosmetycznym. To realne schorzenia wymagające odpowiedniej diagnozy i specjalistycznego leczenia. Jeśli zauważysz niepokojące zmiany skórne – nie czekaj. Umów się na konsultację u naszego dermatologa w Warszawie – dr Natalii Zając i zadbaj o zdrowie swojej skóry z pomocą ekspertów.